Kimliğin, genel kullanımı açısından, kelime anlamı “insana özgü olan belirti, nitelik ve özelliklerle, birinin belirli bir kimse olmasını sağlayan şartların bütünü” veya “herhangi bir nesneyi belirlemeye yarayan özelliklerin bütünü” (www.tdk.gov.tr) olarak tanımlanmaktadır.
Marka kimliği, marka imajı ile yakın bir ilişki içerisinde olmasına karşın bu iki kavram birbirinden farklı ve genellikle birbiriyle karıştırılan kavramlar olmuşlardır. Marka kimliği ve marka imajı arasındaki temel fark birinin marka bileşenlerinin yansıttığı işaretleri gönderen, diğerinin alan tarafta olmasından kaynaklanmaktadır. Marka imajı, mesajı alan tarafında marka kimliği ise mesajı gönderen tarafta oluşmaktadır.
İmaj araştırması bir ürün, marka, politikacı veya ülkeyi algılayacak olan belirli bir gruba odaklanır. İmaj, söz konusu kitlenin, markayla ilişkili ürün, hizmet ve iletişim çalışmalarından gelen işaretlerin kodunu çözmesi anlamına gelmektedir. Marka kimliği ise gönderici tarafındadır ve burada amaç markanın anlamını, amacını ve öz-imajını belirlemektir. Marka yönetimi açısından kimlik, imajın önünde gider. Halka bir imaj yansıtılmadan önce neyin nasıl yansıtılacağının bilinmesi gerekir.
Marka kimliği ile marka kişiliği arasında da yakın bir ilişki bulunmaktadır. Son yıllarda marka kimliğinin cansız ve imajı tamamen kontrol edilebilir olduğu görüşünü savunan klasik görüşe karşın organik bir metafor görüşüne sahip yazarlar, klasik yaklaşımcıların ötesinde markayı, DNA’sı, ruhu ve kişiliği olan, yaşayan, gelişen bütünsel bir varlık olarak değerlendirmektedirler. Bu yaklaşım, marka kişiliğini, marka kimliğinin önemli bir parçası olarak görmektedir. Bu açıdan bakıldığında marka kişiliği, marka kimliğinin oluşmasına etki eden bir unsur olarak değerlendirilir